نحوه سرمایه گذاری در استارت آپ ها (قرارداد خرید سهم)

قرارداد سرمایه گذاری در قالب خرید سهم

سرمایه گذاران غالبا در دو قالب قراردادی خرید سهم و قرارداد وام قابل تبدیل به سهام در شرکت های استارتاپی سرمایه گذاری می کنند. قرارداد سرمایه گذاری در قالب سهم، در زمانی کاربرد دارد سرمایه گذار از همان ابتدا خواهان ورود به سهامداری شرکت استارتاپی و داشتن سهم می باشد.

شرکت‌های استارتاپی غالبا در آغاز، شرکت خود را با سرمایه یک میلیون تومان ثبت می کنند. در این حالت ممکن است شرکت دارای 1000 سهم 1000 ریالی باشد.
1000 ریال ارزش اسمی سهم است، اما ارزش واقعی سهم بیشتر از آن مبلغ است که اصطلاحا نیز ارزش واقعی سهم نامیده می شود.
سرمایه گذار در صورتی که در قالب خرید سهم سرمایه گذاری نماید، در واقع سهام شرکت را بر اساس ارزش واقعی سهم خریداری می کند. بنابراین قبل از سرمایه گذاری در یک استارتاپ، ابتدا آن را ارزش گذاری می کند و سرمایه گذار ارزش واقعی سهام را پرداخت می نماید.
به عنوان مثال ارزش یک شرکت استارتاپی را قبل از سرمایه گذاری یک میلیارد برآورد می نماید و در ازای خرید 10 درصد آن مبلغ 100 میلیون تومان می پردازد. اگرچه ممکن است کلیه 100 میلیون تومان را یکجا پرداخت ننماید، بلکه در چند مرحله پرداخت نماید، یا پرداخت بخشی از آن را منوط به تحقق معیارهای ارزیابی عملکرد معین نماید.
نکته مهمی که در این خصوص وجود دارد که مبلغ 100 میلیون تومان متعلق به سهامدارانی است که سهام خود را به سرمایه گذار فروخته است که در شرکت های استارتاپی غالبا تیم کارآفرین یا همان بنیان گذاران اصلی شرکت می باشند . نکته مهمی که در این خصوص وجود دارد آن است که سرمایه گذار به موجب قرارداد، فروشندگان سهام را ملزم می نماید، مبلغ 100 میلیون تومان را به حساب شرکت واریز نماید.
100 میلیون تومان واریزی در حساب شرکت تبدیل به طلب سهامدار فروشنده از شرکت استارتاپی می شود. همچنین در قرارداد تصریح می شود از محل طلب مذکور افزایش سرمایه صورت می گیرد. در واقع به فروشندگان سهام به ازای طلبی که از شرکت دارند، در زمان افزایش سرمایه سهام جدید داده می شود.