طبقه بندی روش های آینده پژوهی
1. (ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻣﺤﻮر: )ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻋﻠﻮم اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺗﺠﺮﺑﯽ
2. ﺗﻌﺒﯿﺮی: ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ درك ﺗﺼﺎوﯾﺮ آﯾﻨﺪه اﺳﺖ.
3. اﻧﺘﻘﺎدی: ﺑﺮآﯾﻨﺪ ﺗﻔﮑﺮ ﭘﺴﺎ ﺳﺎﺧﺘﺎری. ﭘﺮﺳﺶ درﺑﺎره ﭘﯽ ﺑﺮدن ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻓﺮد ﯾﺎ ﮔﺮوﻫﯽ از ﺗﺤﻘﻖ آﯾﻨﺪه ای ﺧﺎص
4. ﭘﮋوﻫﺶ/ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺣﯿﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺮآوردی: ﺗﻮﺳﻌﻪ ی آﯾﻨﺪه از ﺳﻮی ذی ﻧﻔﻌﺎن ﺑﺎ ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮی از ﻓﺮض ﻫﺎی ﺑﻨﯿﺎدﯾﻦ آﯾﻨﺪه ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، آﯾﻨﺪه ﺧﻄﯽ اﺳﺖ ﯾﺎ ﭼﺮﺧﻪ ای؟.
- اﻏﻠﺐ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﭼﺸﻢ ﮔﯿﺮ در ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ اﺧﯿﺮ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.(ﭘﯿﺘﺮ راﺳﻞ)
- ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ از آﯾﻨﺪه ﻫﺎی ﻣﻤﮑﻦ و ﻣﺤﺘﻤﻞ ﺗﻮﺟﯿﻬﯽ ﺑﺮ ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ﺑﺸﺮ در ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ آﯾﻨﺪه اﺳﺖ.(ﮔﺮاﻫﺎم می)
- ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﭘﯿﺮاﻣﻮن آﯾﻨﺪه ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺣﺘﻤﺎل ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺑﺪﯾﻞ ﺑﯿﻨﺪﯾﺸﯿﻢ (ﭘﯿﺘﺮ ﺑﯿﺸﺎپ)
- اﮔﺮ ﺑﺘﻮان آﯾﻨﺪه ﻫﺎﯾﯽ را ﺑﺎ ﻗﻄﻌﯿﺖ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﺮد، ﺟﺒﺮی و ﺟﺰﻣﯽ ﺑﻮدن آن اﺛﺒﺎت ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد آﯾﻨﺪه از ﭘﯿﺶ رﻗﻢ ﺧﻮرده اﺳﺖ. (ادوارد ﮐﻮرﻧﯿﺶ)
- ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ آﯾﻨﺪه ﺗﺨﯿﻞ و اﻗﺪام ﻫﺎی ﻣﺎ را ﺟﻬﺖ ﺑﺨﺸﯿﺪه، ﻧﮕﺮش و ﭼﺸﻢ داﺷﺖ ﻫﺎ ﯾﯽ را ﻣﻮﺟﺐ ﻣﯽ ﺷﻮد.(ﺿﯿﺎءاﻟﺪﯾﻦ ﺳﺮدار)
- ﺟﻬﺎن ﭘﯿﺮاﻣﻮﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان درﺧﻮر ﺗﺄﻣﻠﯽ ﻧﻈﻢ، ﭘﯿﻮﺳﺘﮕﯽ و اﻟﮕﻮﻫﺎی ﺗﮑﺮار ﺷﻮﻧﺪه دارد. اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﺳﺮاﭘﺎ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮی ﻧﯿﺴﺖ و از اﻟﮕﻮﻫﺎ و ﻗﻮاﻋﺪی ﻫﻢ ﭘﯿﺮوی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. (ادوارد ﮐﻮرﻧﯿﺶ و ﮔﺮاﻫﺎم ﻣﻮﻟﺘﯿﻮر)
ﺗﺎرﯾﺦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺴﺘﺮی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ آﯾﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮون ﯾﺎﺑﯽ روﻧﺪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮﯾﻦ روش ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ آﯾﻨﺪه اﺳﺖ. (ﮔﺮاﻫﺎم ﻣﻮﻟﺘﯿﻮر)